صدای تلخ ِ شکایت , دوباره در گوشم
صدای تلخ ِ شکایت , دوباره در گوشم به جرم ِ مرگ نجابت , سیاه می پوشم
همیشه گرگم و با یک نقاب ِ چوپانی ز ِ سینه های صداقت, دروغ می دوشم
خلاف ِ حُرمت ِ مجنون ,همیشه با لیلا از اشتهای2 لیوان , شراب می نوشم
خدای مهر و عدالت , کجای دنیایی ؟ تمام ِ بار ِ حوادث , نشسته بر دوشم
نفس رسیده به آخر , که مرگ می گوید : بزن به سیم ِ نبودن , بیا به آغوشم